ข่าว

1.ดึงตาข่ายวิธี
นี่เป็นวิธีการตกปลาที่ใช้กันมากที่สุดโดยทั่วไป ตาข่ายต้องการให้ความยาวของตาข่ายประมาณ 1.5 เท่าของความกว้างของพื้นผิวสระ และความสูงของตาข่ายประมาณ 2 เท่าของความลึกของสระ
ประโยชน์ของวิธีการตกปลานี้:

ประการแรกคือปลาหลากหลายชนิดจากบ่อซึ่งสามารถตอบสนองความต้องการของพ่อค้าปลาต่างๆ
ประการที่สองในกระบวนการดึงตาข่ายจะมีการกวนโคลนด้านล่างและน้ำในสระซึ่งมีบทบาทเป็นปุ๋ยน้ำและการเติมอากาศ
แน่นอนว่าวิธีนี้ก็มีข้อเสียที่ชัดเจนเช่นกัน:

อย่างแรกก็คือขั้นตอนการดึงอวนแยกปลานั้นใช้เวลานาน

สิ่งนี้ย่อมส่งผลที่ไม่พึงประสงค์หลายประการอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ประการแรกคือความเข้มของแรงงานสูงเกินไป และต้องใช้คนอย่างน้อยหลายคนเพื่อดำเนินการดึงให้เสร็จสิ้น
ประการที่สองคือปลาได้รับบาดเจ็บได้ง่ายซึ่งอาจทำให้เกิดโรคในปลาได้
นอกจากนี้อาจเกิดปรากฏการณ์การขาดออกซิเจนและปลาตายได้เนื่องจากใช้เวลานานเกินไประหว่างการแยกปลา
ประการที่สองอัตราการจับปลาบางชนิดไม่สูง
โดยเฉพาะในช่วงที่มีอุณหภูมิสูงและน้ำเต็มอัตราการจับของปลาคาร์พทั่วไป ปลาคาร์พ crucian และปลาคาร์พหญ้าจะต่ำมาก ดังนั้นจึงเชื่อกันโดยทั่วไปว่าวิธีดึงแหจะเหมาะกับ "น้ำอ้วน" ที่มีปลาคาร์พเงินและ ปลาคาร์พหัวโตเป็นปลาหลักบ่อเลี้ยงปลา”.

ในปัจจุบันเพื่อตอบสนองต่อปัญหาขั้นตอนการดึงอวนจึงได้มีการนำเสนอวิธีการปรับปรุง 2 วิธี คือ
ประการแรกคือใช้ตาข่ายขนาดใหญ่ในการดึงตาข่ายอวนที่ใช้จะถูกกำหนดตามข้อกำหนดการตกปลาโดยทั่วไปแล้วปลาที่ไม่ตรงตามข้อกำหนดจะถูกกรองออกจากตาข่ายและจะไม่ออนไลน์ ซึ่งช่วยลดระยะเวลาการดำเนินการและหลีกเลี่ยงภาวะขาดออกซิเจนวิธีนี้ยังหลีกเลี่ยงไม่ได้สำหรับการบาดเจ็บของปลา โดยเฉพาะปลาเฮอริ่งและปลาคาร์พหญ้าที่อยู่ระหว่างลูกปลากับปลาโตเต็มวัยมักจะห้อยอยู่บนอวนโดยทั่วไปแล้วปลาที่ติดแหเหล่านี้ได้รับบาดเจ็บที่เหงือกและโดยพื้นฐานแล้วไม่สามารถอยู่รอดได้มูลค่าทางเศรษฐกิจของการขายเพียงเล็กน้อยก็แย่มากเช่นกัน
วิธีที่สองคือใช้วิธีอวนล้อมจับปลา คือ ก่อนดึงอวน 2-3 ชั่วโมง เติมน้ำใหม่ลงในบ่อ เพื่อให้ปลาส่วนใหญ่ในบ่อกระจุกตัวอยู่ในบริเวณแหล่งน้ำใหม่การตกปลาสามารถทำได้ที่มุมน้ำ ซึ่งช่วยลดระยะเวลาในการดึงอวนได้อย่างมากเนื่องจากดำเนินการในพื้นที่แหล่งน้ำใหม่ จึงไม่ทำให้เกิดภาวะขาดออกซิเจนและปลาตายอย่างไรก็ตามวิธีนี้เหมาะสำหรับใช้ในระยะแรกเมื่อน้ำในสระน้อยเท่านั้นในเวลานี้ ปลาในบ่อมีการตอบสนองที่ชัดเจนต่อการกระตุ้นของน้ำใหม่ และอวนล้อมก็ทำงานได้ดีในฤดูร้อนเมื่อน้ำเต็ม ปลาในบ่อจะไม่ตอบสนองต่อการกระตุ้นของน้ำใหม่อย่างรุนแรงมักไม่ได้รับผลดีมากนัก

2. ยกตาข่ายและเคลื่อนย้ายสาย
นี่เป็นวิธีการจับที่ได้รับการส่งเสริมหลังจากใช้อาหารผสมในการผสมพันธุ์
หลักการยกอวนจับปลา:

ตาข่ายยกอยู่ในประเภทตาข่ายซึ่งได้รับการปรับปรุงจากตาข่ายที่เคลื่อนย้ายได้เมื่อทำการตกปลา ให้วางอวนไว้ใต้จุดเหยื่อล่วงหน้า ปลาจะถูกล่อเข้าไปในอวนยกพร้อมอาหาร และการดำเนินการตกปลาจะดำเนินการโดยใช้หลักการงัดกล่าวโดยสรุป การยกอวนตกปลาคือการจมอวนโพลีเอทิลีนหรือไนลอนลงในน้ำที่ต้องจับล่วงหน้า
ข้อดีของวิธีการตกปลานี้:

การดำเนินการนั้นง่ายและใช้เวลาดำเนินการสั้นลงอย่างมาก และกระบวนการทั้งหมดใช้เวลาประมาณ 40 นาทีเท่านั้น จึงช่วยลดความเสียหายให้กับปลาได้นอกจากนี้ภายใต้สภาพอากาศปกติ วิธีการนี้มีอัตราการจับปลาที่สูงมากโดยทั่วไปแล้วสามารถยกปลาที่กินได้อย่างน้อย 60% ถึง 70% ในแต่ละครั้งซึ่งเหมาะอย่างยิ่งสำหรับการจับข้อกำหนดการผสมพันธุ์ขนาดใหญ่และขนาดเล็ก
วิธีการเฉพาะ:

ขั้นแรกให้วางตาข่ายยกและตาข่ายไว้ที่ด้านล่างของบริเวณป้อนอาหารคุณสามารถหยุดให้อาหารได้หนึ่งวันก่อนจะยกตาข่ายขึ้นเมื่อยกอวนขึ้นจะมีเสียงเป็นเวลา 15 นาที จากนั้นจึงเทเครื่องออกเพื่อกระตุ้นให้ปลาที่หิวโหยรวมตัวกันแล้วจึงใช้เครื่องให้อาหารให้อาหารเหยื่อเป็นเวลาสิบนาที (ขึ้นอยู่กับสถานการณ์) ช่วงนี้ปลาจะจับอาหารปลาจะมุ่งไปที่อวนยกและผิวอวนแล้วจึงยกอวนอวนหรืออวนเป็น ย้ายไปจับปลา

แน่นอนว่าวิธีการยกตาข่ายและย้ายเชือกก็มีข้อเสียเช่นกัน:
ประการแรก มีข้อจำกัดเกี่ยวกับวัตถุที่จะจับได้ใช้ได้กับการกินปลาเท่านั้น และปลาคาร์พเงินที่จับได้ก็แทบจะเป็นศูนย์
ประการที่สอง เห็นได้ชัดว่าได้รับผลกระทบจากสภาพอากาศเนื่องจากต้องจับฝูงปลาโดยการให้อาหารในช่วงเช้าตรู่ของวันที่อากาศร้อนจัดหรือมีฝนตก วัตถุประสงค์ในการจับปลาจึงมักไม่สามารถทำได้เนื่องจากขาดออกซิเจน
ประการที่สาม มีข้อกำหนดสูงสำหรับความลึกของน้ำในบ่อในบ่อที่มีความลึกน้อยกว่า 1.5 เมตร ปลามักจะไม่สามารถมีสมาธิในการหาอาหารได้ เนื่องจากอิทธิพลของตาข่ายยกและตาข่ายที่ด้านล่างของบ่อ ทำให้บางครั้งงานจับปลาไม่สามารถดำเนินการได้อย่างราบรื่น.
ประการที่สี่ ระยะแรกเตรียมการจะยาวนานเพื่อให้ได้ผลการตกปลาในอุดมคติ ควรวางตาข่ายยกและตาข่ายไว้ที่ด้านล่างของพื้นที่ให้อาหารล่วงหน้า 5 ถึง 10 วันเพื่อให้ปลาปรับตัวได้
3.หล่อตาข่าย
“อวน” คืออวนชนิดหนึ่งที่นิยมใช้กันในสมัยก่อนบุคคลหนึ่งคนสามารถทำการประมงได้โดยการเหวี่ยงแหลงในน้ำจากเรือหรือฝั่งแต่ละครั้งที่ทอดอวนจะใช้เวลาประมาณ 5 ถึง 10 นาที และพื้นที่ตกปลาขึ้นอยู่กับระดับของผู้ปฏิบัติงาน โดยทั่วไปประมาณ 20 ถึง 30 ตารางเมตร

ข้อดีที่ใหญ่ที่สุดของวิธีนี้:
ช่วยประหยัดกำลังคน โดยทั่วไปใช้คนได้มากที่สุดเพียง 2 คนเท่านั้น และปลาที่จับด้วยวิธีนี้ก็มีความหลากหลายครบถ้วน
ข้อเสียที่ใหญ่ที่สุด:
ประการแรก มันไม่เอื้อต่อการประมงขนาดใหญ่โดยทั่วไปสามารถจับแมวได้ครั้งละไม่เกิน 50-100 ตัวหรือน้อยกว่านั้น
ประการที่สองคือความเสียหายร้ายแรงต่อปลาที่จับได้เนื่องจากการแยกปลาด้วยวิธีนี้จะต้องเสร็จสิ้นบนเรือหรือบนฝั่งซึ่งสร้างความเสียหายให้กับพันธุ์ปลาในบ่ออย่างมาก
ประการที่สามคือการดำเนินการประเภทนี้ต้องใช้เทคนิคสูงและมักต้องทำโดยบุคลากรที่เชี่ยวชาญดังนั้นมูลค่าโปรโมชั่นของวิธีนี้จึงมีน้อยลงเรื่อยๆ
จากการวิเคราะห์ข้างต้น ทุกคนสามารถกำหนดวิธีการตกปลาได้ตามความต้องการที่แท้จริงของตนบ่อที่มีปลาน้ำที่มีไขมันมากควรจับโดยการดึงอวนเป็นหลักในบ่อเลี้ยงที่มีพื้นฐานมาจากการเลี้ยงด้วยอาหารผสม โดยทั่วไป การย้ายอวนและยกอวนจะดีกว่าสำหรับบ่อปลาผู้ใหญ่ขนาดเล็กบางแห่งหรือการตกปลาเพื่อความบันเทิงและการพักผ่อนเป็นหลักสำหรับจี้แล้ว วิธีการหล่อตาข่ายก็เป็นวิธีการทางศิลปะที่เป็นไปได้และใช้งานได้จริงเช่นกัน